ΕπικαιρότηταΠολιτικά

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΦΙΣΣΑ: «Αντίπαλο δέος» μπορεί να είναι μόνο ο οργανωμένος λαός που αγωνίζεται και συμπορεύεται ακόμα πιο αποφασιστικά με το ΚΚΕ

Σε εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Φωκίδας του ΚΚΕ, παραβρέθηκε και μίλησε το μεσημέρι της Κυριακής ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Η εκδήλωση έγινε στην αίθουσα Φασίτσα στην Άμφισσα και το άνοιγμα και καλωσόρισμα έκανε ο Α. Αλεξός, γραμματέας της ΤΟ Φωκίδας του ΚΚΕ (δείτε εδώ το καλωσόρισμα), ενώ παραβρέθηκαν επίσης ο Γ. Παναγής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο  Στ. Λεοντίου, δημοτικός σύμβουλος Άμφισσας, επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και η Ειρήνη Καραχάλιου, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας.

Στην ομιλία του  ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ τόνισε:

«Καλή χρονιά με υγεία και δύναμη για τους αγώνες που έχουμε να δώσουμε και φέτος. Για να υπερασπίσουμε το λαϊκό εισόδημα. Για να διεκδικήσουμε αυξήσεις στους μισθούς για τους εργάτες και τους υπάλληλους. Μέτρα για να σταθούν στα πόδια τους και να πάρουν ανάσα οι αγρότες και οι επαγγελματίες. Και μαζί με αυτά δωρεάν παιδεία και υγεία για τις οικογένειές μας.

Όπως βλέπετε, δεν έχει κλείσει ακόμα ο πρώτος μήνας του νέου έτους και απέναντί μας ξεδιπλώνεται το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης της ΝΔ, που δεν αφήνει τίποτα όρθιο.

Την ίδια ώρα, με πολύ καθαρό τρόπο, εκφράζεται και η συναίνεση που απολαμβάνει από τα υπόλοιπα κόμματα, κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Όχι μόνο δεν το κρύβουν, αλλά μαλώνουν και μεταξύ τους για το ποιος, η κυβέρνηση της ΝΔ ή η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δυναμιτίζει τη μεταξύ τους συναίνεση.

Αυτό, για παράδειγμα, είδαμε στη Βουλή τη βδομάδα που πέρασε, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για την επιστολική ψήφο στις ευρωεκλογές, ενός νόμου πλέον, ο οποίος αποτελεί πραγματική αντιδραστική τομή. Είναι νόμος αντιδραστικός γιατί υποβιβάζει τον ίδιο τον χαρακτήρα της συμμετοχής, όχι μόνο στις εκλογές, συνολικά, αλλά και γιατί ανάβει το “πράσινο φως” για να ασκούνται -άμεσα πλέον- κάθε λογής πιέσεις και εκβιασμοί στους εργαζόμενους. Καταλαβαίνετε τι έχει να γίνει…

Αυτό το νομοσχέδιο γκρεμοτσακίστηκαν να το υπερψηφίσουν στην επιτροπή της βουλής ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και το κόμμα της Κωνσταντοπούλου. Κι έδωσαν την ευκαιρία στην κυβέρνηση να τους τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί, με την αιφνιδιαστική τροπολογία που κατέθεσε στην Ολομέλεια, για να ισχύσει η επιστολική ψήφος και στις εθνικές εκλογές. Και τότε άρχισαν να κλαίγονται, αλλά ήταν πια αργά για δάκρυα.

Η ίδια συναίνεση εκφράζεται, όμως, και στην επικίνδυνη εμπλοκή στους ΝΑΤΟικούς πολεμικούς σχεδιασμούς. Για πρώτη φορά μάλιστα ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ υπερψήφισαν τις στρατιωτικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού της ΝΔ. Για να πληρώνει δισεκατομμύρια ο λαός και να στέλνονται τελικά οι πανάκριβες φρεγάτες που αγοράζει, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα, στην Ερυθρά Θάλασσα, στο στόμα του λύκου, για να υπερασπιστούν συμφέροντα ξένα με τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.

Και κανείς, εκτός από το ΚΚΕ, δεν βγάζει άχνα. Αλλά τι να πουν; Για την ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή της χώρας στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην περιοχή, που μας έχει μετατρέψει σε στόχο αντιποίνων; Για την ολόπλευρη στήριξη που παρέχουν στο κράτος δολοφόνο του Ισραήλ που εδώ και δεκαετίες δολοφονεί τον λαό, τα παιδιά της Παλαιστίνης και ανάβει τη φωτιά του πολέμου σε όλη τη Μέση Ανατολή;

Αλλά τι να πουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ; Δεν μπορούν, γιατί είναι απασχολημένοι, κολλάνε ένσημα προοδευτικότητας στον Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, ο οποίος με τη δική τους ανοχή εμφανίζεται μάλιστα ως υπέρμαχος της ισότητας και της προόδου! Και να ξέρετε δεν είναι τυχαία, ούτε η περίοδος ούτε το περιεχόμενο, πάνω στο οποίο “χτίζεται” αυτή η περιβόητη συναίνεση.

Το επόμενο διάστημα, τα λαϊκά προβλήματα θα οξύνονται. Και μαζί με αυτά θα μεγαλώνει και η αγανάκτηση, η δυσαρέσκεια. Γιατί θα προχωράει η υλοποίηση αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής σε όλους τους τομείς. Γιατί επανέρχονται οι πιο αυστηροί δημοσιονομικοί κανόνες, με βάση τις αποφάσεις της ΕΕ, ενώ ορατό είναι το ενδεχόμενο, ολόκληρη η Ευρωζώνη να περάσει σε ύφεση -η Γερμανία ήδη πέρασε- με τον πληθωρισμό να εξακολουθεί να είναι στα ύψη. Γιατί μαζί με όλα αυτά, δύο πόλεμοι μαίνονται στην περιοχή και είναι υπαρκτό το ενδεχόμενο της ακόμη μεγαλύτερης γενίκευσης ανά πάσα στιγμή. Είναι λογικό από τη μεριά τους, να παίρνουν τα μέτρα τους.

Σε αυτές ακριβώς τις συνθήκες, είναι που γίνεται ακόμα πιο φανερό, ότι “αντίπαλο δέος” μπορεί να είναι μόνο ο οργανωμένος λαός. Που βγαίνει στους δρόμους του αγώνα και συμπορεύεται ακόμα πιο αποφασιστικά με το ΚΚΕ.

Γιατί αν σπάει κάπου αυτή η “βιτρίνα”, αν υπάρχει κάτι που τους χαλάει τη σούπα, αυτό δεν είναι άλλο, από τους εργατικούς – λαϊκούς – νεολαιίστικους αγώνες, που είναι σε εξέλιξη σε μια σειρά μέτωπα σε όλη τη χώρα με το ΚΚΕ μπροστά. Εκεί που οι εργαζόμενοι, η νεολαία, οι αγρότες, στην πράξη τσαλακώνουν τις προσπάθειες να επιβληθεί σιγή νεκροταφείου. Εκεί που τα καλέσματα υποταγής στα “θέλω” του κεφαλαίου πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων και στο προσκήνιο βγαίνουν οι ανάγκες των πολλών, των ανθρώπων του μόχθου.

Εκεί που οι εργαζόμενοι, με τις απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις τους, διεκδικούν ουσιαστικές αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα, υπογραφή ΣΣΕ, ανθρώπινα ωράρια. Διεκδικούν μέτρα απέναντι στην ακρίβεια που τους τσακίζει. Και η οποία φυσικά δεν αντιμετωπίζεται ούτε με τα καλάθια της κοροϊδίας, ούτε με πρόστιμα – χάδια σε πολυεθνικές εταιρείες με αμύθητη κερδοφορία.

Εκεί που οι βιοπαλαιστές αγρότες είναι ξανά στα μπλόκα του αγώνα, συσπειρωμένοι στις αγωνιστικές Ομοσπονδίες και τους συλλόγους τους, διεκδικώντας μέτρα για την ίδια τους την επιβίωση, κόντρα στις εξευτελιστικές τιμές και στο ξεκλήρισμά τους από την Κοινή Αγροτική Πολιτική της ΕΕ, την οποία υπηρετούν όλα τα άλλα κόμματα.

Με τον αγώνα τους δίνουν απάντηση και στις συκοφαντίες που αναμασούν υπουργοί της κυβέρνησης, περί “μειοψηφιών” και “υποκινούμενων” αγώνων, αλλά και στην προσπάθεια καταστολής του αγώνα τους. Δεν είχε και καμία τρομερή έμπνευση, βέβαια, εδώ που τα λέμε, ο κ. Αυγενάκης που τα είπε πάλι αυτά.

Από τις μεγάλες κινητοποιήσεις της δεκαετίας του ’90 μέχρι σήμερα, το ίδιο παραμύθι επαναλαμβάνουν μονότονα όλες οι κυβερνήσεις. Μάταια όμως. Γιατί είναι ακριβώς οι πολιτικές τους, οι πολιτικές της ΕΕ που υπηρετούν, οι οποίες ευθύνονται για την εκτόξευση του κόστους παραγωγής στα ύψη. Όπως και για το γεγονός, ότι οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι είναι παρατημένοι στο έλεος του καιρού και διαφόρων ασθενειών, χωρίς να αποζημιώνονται πλήρως για τις καταστροφές στην παραγωγή τους. Φέτος μάλιστα είδαν το εισόδημά τους να ροκανίζεται ακόμα περισσότερο από τις μεγάλες περικοπές της νέας ΚΑΠ στη βασική ενίσχυση και στις συνδεδεμένες σε κάποια προϊόντα.

Ούτε, βέβαια, υπάρχει κανείς που να μην γνωρίζει ότι το ΚΚΕ, και μέσω των μελών του που είναι αγρότες, με τις οργανώσεις του στην ύπαιθρο, αλλά και με τους βουλευτές του, με τα στελέχη του, είναι στην πρώτη γραμμή των αγώνων, ολόψυχα δοσμένο στην υποστήριξή τους για να νικήσουν. Εδώ είναι η θέση μας, μαζί, δίπλα στους καταπιεσμένους. Εμείς αυτοί είμαστε.

Κι αυτοί, η κυβέρνηση της ΝΔ και οι υπόλοιποι, αυτοί είναι…, απέναντι στους εργάτες, τους επαγγελματίες, τους αγρότες, τους φοιτητές, απέναντι στον λαό που αγωνίζεται για τα δικαιώματά του, υπηρέτες μιας μειοψηφίας που καλοπερνάει σε αυτή τη χώρα.

Αυτές τις μέρες, οι φοιτητές και οι μαθητές μας, δίνουν κι αυτοί μέσα από τους συλλόγους και τις συντονιστικές επιτροπές τους, έναν πολύ σημαντικό αγώνα ενάντια στη ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Διεκδικούν σύγχρονη, δημόσια και δωρεάν Παιδεία, παλεύουν για πτυχία και σπουδές με αξία, δουλειά με δικαιώματα. Γιατί, όπως βλέπετε, έχουν κι αυτοί απέναντί τους θεούς και δαίμονες. Όλοι οι παπαγάλοι του συστήματος έχουν πάρει θέση για να συκοφαντήσουν τον αγώνα τους.

Και πρέπει να στηριχθούν από όλους μας. Από τους γονείς τους, από τους καθηγητές, από τα εργατικά σωματεία, από όλο το λαϊκό κίνημα. Ιδιαίτερα σήμερα μετά την εισαγγελική παραγγελία για κλήσεις σε ανάκριση φοιτητών και καθηγητών για τις αγωνιστικές τους κινητοποιήσεις. Η κυβέρνηση ήδη φαίνεται να χάνει την ψυχραιμία της μπροστά στο ορμητικό νεολαιίστικο ποτάμι.

Και, βέβαια, πρέπει να δουλέψουμε όλοι, ώστε αυτοί οι αγώνες που ξεδιπλώνονται, να συνενωθούν σε ένα μεγάλο αγωνιστικό ποτάμι, στη γενική πανελλαδική απεργία στις 28 Φλεβάρη. Στον έναν χρόνο από το έγκλημα των Τεμπών, να ακουστεί ξανά δυνατά το σύνθημα “τα κέρδη τους ή οι ζωές μας”.

Αυτό το σύνθημα να γίνει οδηγός μας σε όλους τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας, μέχρι και τη σημαντική μάχη των ευρωεκλογών του Ιουνίου, εκεί που πρέπει να δοθεί ένα ηχηρό χαστούκι σε αυτή την αντιλαϊκή πολιτική, στην κυβέρνηση και τα κόμματα που την υπηρετούν, αλλά και στην ίδια την ΕΕ.

Με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ, να στείλουμε από την Ελλάδα μήνυμα αγώνα, ελπίδας και ανατροπής σε όλους τους λαούς της Ευρώπης, που και αυτοί είναι στους δρόμους. Με αυτές τις σκέψεις να ευχηθώ να περάσουμε καλά σήμερα και πάλι καλή χρονιά, με υγεία σε όλους και όλες».